ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်စက်မှုလုပ်ငန်းစျေးကွက်၏ခြုံငုံသုံးသပ်ချက်

၁။ ဖွံ့ဖြိုးမှုသမိုင်းအကျဉ်း

ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှရှိပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းကို ၁၉၆၀ ပြည့်နှစ်များကစတင်ခဲ့သည်။ အဝတ်အထည်ထုတ်လုပ်ခြင်းနှင့်သားရေလုပ်ငန်းများနှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါကဖွံ့ဖြိုးမှုသမိုင်းမှာအတော်အတန်တိုသည်။ မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှစီးပွားရေးလျင်မြန်စွာကြီးထွားလာမှုနှင့်အတူပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းသည်အရေးပါသောစက်မှုလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသမိုင်းအကျဉ်းသည်အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည် -

၁၉၆၀ ပြည့်နှစ်များ - ကန ဦး အဆင့်တွင်အတုမှိုများကိုအများအားဖြင့်ကစားစရာများ၊ လက်ကောက်များ၊ ဓာတ်ပုံဘောင်များနှင့်အခြားအသေးစားထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်ရန်အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။

၁၉၇၀ ပြည့်လွန်နှစ်များ မှစ၍ ပလတ်စတစ်အိုးများ၊ ပန်းကန်များနှင့်အခြားအိမ်သုံးပစ္စည်းများထုတ်လုပ်ရန်အလိုအလျောက်စက်များကိုအသုံးပြုခဲ့သည်။

၁၉၈၀ ခုနှစ်များ မှစ၍ ပလတ်စတစ်အိတ်များနှင့်အခြားထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်ရန်ရုပ်ရှင်မှုတ်စက်များကိုစတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။

၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်မှ စတင်၍ တင်ပို့သည့်အထည်များအတွက်ပလပ်စတစ်ကြိုးနှင့်အခြားဆက်စပ်ပစ္စည်းများထုတ်လုပ်ခြင်း၊

၂၁ ရာစုအစောပိုင်း - ပုံသွင်းထားသောပလတ်စတစ်ကုလားထိုင်များ၊ စားပွဲများစသဖြင့်စတင်ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏plasticရိယာသည်ပလတ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုပြန်လည်အသုံးပြုရန် pulverizer, extruders နှင့် pelletizers စတင်ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။

2. စက်မှုလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု၏လက်ရှိအခြေအနေ

(၁) အခြေခံစက်မှုလုပ်ငန်းများခြုံငုံသုံးသပ်ချက်။

ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏ပြည်တွင်းစျေးကွက်သည်အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၉၅၀ သန်းရှိပြီးထုတ်လုပ်မှုကုမ္ပဏီ ၅၀၀၀ ကျော်၊ အဓိကအားဖြင့်အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖြစ်သောအဓိကအားဖြင့် Dhaka နှင့်စစ်တကောင်းကဲ့သို့မြို့ကြီးများ၏အစွန်အဖျားတွင်တိုက်ရိုက်နှင့်သွယ်ဝိုက်အလုပ်အကိုင်ပေါင်း ၁.၂ သန်းကျော်ကိုပေးသည်။ အဲဒီမှာပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်အမျိုးအစား ၂၅၀၀ ကျော်ရှိပေမယ့်စက်မှုလုပ်ငန်းရဲ့နည်းပညာအဆင့်အတန်းကမမြင့်ပါဘူး။ လောလောဆယ်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှတွင်အသုံးပြုသောအိမ်သုံးပလတ်စတစ်နှင့်ထုပ်ပိုးပစ္စည်းများသည်ဒေသအလိုက်ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနိုင်ငံ၏တစ် ဦး ချင်းပလပ်စတစ်သုံးစွဲမှုသည် ၅ ကီလိုဂရမ်သာရှိသည်။ ၎င်းသည်တစ်ကမ္ဘာလုံးပျမ်းမျှစားသုံးမှု ၈၀ ကီလိုဂရမ်ထက်များစွာနည်းသည်။ ၂၀၀၅ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၄ ခုနှစ်အတွင်းဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏ပျမ်းမျှနှစ်စဉ်တိုးတက်မှုနှုန်းသည် ၁၈% ကျော်ခဲ့သည်။ အာရှနှင့်ပစိဖိတ်ဒေသဆိုင်ရာကုလသမဂ္ဂစီးပွားရေးနှင့်လူမှုရေးကော်မရှင်၏လေ့လာမှုအစီရင်ခံစာ (UNESCAP) မှ ၂၀၁၂ ခုနှစ်တွင်ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ရှိပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏တန်ဖိုးသည်အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၄ ဘီလီယံအထိရှိနိုင်သည်ဟုခန့်မှန်းခဲ့သည်။ ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏စျေးကွက်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအလားအလာနှင့်၎င်းကို "၂၀၁၆ အမျိုးသားစက်မှုပေါ်လစီ" နှင့် "2015-2018 ပို့ကုန်မူဝါဒ" တွင် ဦး စားပေးလုပ်ငန်းအဖြစ်ထည့်သွင်းခဲ့သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၏ ၇ ကြိမ်မြောက်ငါးနှစ်စီမံကိန်းအရဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းသည်ပို့ကုန်ထုတ်ကုန်များ၏မတူကွဲပြားမှုများကိုပိုမိုကြွယ်ဝစေပြီးဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်အထည်အလိပ်နှင့်အလင်းစက်မှုလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက်ခိုင်မာသောထုတ်ကုန်အထောက်အပံ့များပေးလိမ့်မည်။

(၂) စက်မှုသွင်းကုန်စျေးကွက်။

ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှရှိပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းမှစက်ပစ္စည်းနှင့်ကိရိယာအားလုံးနီးပါးကိုနိုင်ငံခြားမှတင်သွင်းသည်။ ၎င်းတို့အနက်အနိမ့်နှင့်အလတ်အလျားကုန်ပစ္စည်းများထုတ်လုပ်သူများသည်အဓိကအားဖြင့်အိန္ဒိယ၊ တရုတ်နှင့်ထိုင်းနိုင်ငံများမှတင်သွင်းပြီးအဆင့်မြင့်ထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်သူများသည်ထိုင်ဝမ်၊ ဂျပန်၊ ဥရောပနှင့်အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုများမှအဓိကတင်သွင်းသည်။ ပလတ်စတစ်ထုတ်လုပ်မှုမှို၏ပြည်တွင်းကုန်ထုတ်စွမ်းအားသည် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သာရှိသည်။ ထို့အပြင်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှရှိပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းသည်အခြေခံအားဖြင့်ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုတင်သွင်းခြင်းနှင့်ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းအပေါ်မှီခိုနေသည်။ သွင်းကုန်ကုန်ကြမ်းများသောအားဖြင့် polyethylene (PE), polyvinyl chloride (PVC), polypropylene (PP) နှင့် polyethylene terephthalate (PET) တို့ပါ ၀ င်သည်။ Polystyrene (PS) သည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်တင်သွင်းမှု၏ ၀.၂၆ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီးကမ္ဘာ့နံပါတ် ၅၉ အဆင့်ရှိသည်။ တရုတ်၊ ဆော်ဒီအာရေးဗီးယား၊ ထိုင်ဝမ်၊ တောင်ကိုရီးယားနှင့်ထိုင်းနိုင်ငံတို့သည်အဓိကကုန်ကြမ်းတင်ပို့သည့်စျေးကွက်ငါးခုဖြစ်ပြီးဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၏ပလပ်စတစ်ကုန်ကြမ်းတင်သွင်းမှုစုစုပေါင်း၏ ၆၅.၉% ရှိသည်။

(၃) စက်မှုပို့ကုန်။

လက်ရှိတွင်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနိုင်ငံ၏ပလပ်စတစ်တင်ပို့မှုသည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်နံပါတ် ၈၉ နေရာတွင်ရှိပြီး၊ ၂၀၁၆-၂၀၁၇ ဘဏ္fiscalာရေးနှစ်တွင်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှမှထုတ်လုပ်သူ ၃၀၀ ခန့်သည်ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်များတင်ပို့ပြီးအမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁၁၇ သန်းခန့်တန်ဖိုးရှိသည့်တင်ပို့မှုကြောင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ဂျီဒီပီတွင် ၁% ကျော်ပါဝင်ခဲ့သည်။ ပိုလန်၊ တရုတ်၊ အိန္ဒိယ၊ ဘယ်လ်ဂျီယံ၊ ပြင်သစ်၊ ဂျာမနီ၊ ကနေဒါ၊ စပိန်၊ ,စတြေးလျ၊ ဂျပန်စသည့်နိုင်ငံများနှင့်ဒေသများကဲ့သို့သောအထည်အလိပ်ပစ္စည်းများ၊ နယူးဇီလန်၊ နယ်သာလန်၊ အီတလီ၊ အာရပ်စော်ဘွားများပြည်ထောင်စု၊ မလေးရှားနှင့်ဟောင်ကောင်တို့သည်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနိုင်ငံ၏ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ၏အဓိကပို့ကုန်များဖြစ်သည်။ အဓိကပို့ကုန်စျေးကွက် ၅ ခုဖြစ်သည့်တရုတ်၊ အမေရိကန်၊ အိန္ဒိယ၊ ဂျာမနီနှင့်ဘယ်လ်ဂျီယံတို့ကဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနိုင်ငံ၏ပလပ်စတစ်တင်ပို့မှုစုစုပေါင်း၏ ၇၃% ရှိသည်။

(၄) ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း။

ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှရှိပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းလုပ်ငန်းသည်အဓိကအားဖြင့်မြို့တော်ဒါကာတစ်ဝိုက်တွင်အဓိကထားသည်။ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုပြန်လည်အသုံးပြုသည့်ကုမ္ပဏီ ၃၀၀ ခန့်၊ ၀ န်ထမ်း ၂၅၀၀၀ ကျော်နှင့်ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတန်ချိန် ၁၄၀ ကိုနေ့စဉ်နေ့တိုင်းပြန်လည်ပြုပြင်သည်။ ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းသည်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်း၏အရေးပါသောအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာသည်။

၃

(၁) ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ၏အရည်အသွေးကိုထပ်မံတိုးတက်ရန်လိုအပ်သည်။

ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလပ်စတစ်ထုတ်လုပ်မှုလုပ်ငန်း ၉၈ ရာခိုင်နှုန်းသည်အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖြစ်သည်။ သူတို့အများစုသည်တင်သွင်းထားသောပြုပြင်ထားသောစက်မှုစက်ကိရိယာများနှင့်ပြည်တွင်းထုတ်လုပ်သည့်လက်စွဲကိရိယာများကိုအသုံးပြုကြသည်။ အဆင့်မြင့်ကိရိယာများကိုအလိုအလျောက်မြင့်မားစွာထုတ်လုပ်ထားပြီးကိုယ်ပိုင်ရန်ပုံငွေဖြင့်ခေတ်မီသောလက်မှုပစ္စည်းများကိုဝယ်ယူရန်ခက်ခဲသဖြင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ၏အရည်အသွေးအားလုံးရရှိသည်။ မမြင့်, မခိုင်မာတဲ့အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာယှဉ်ပြိုင်မှု။

(၂) ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ၏အရည်အသွေးစံနှုန်းများကိုပေါင်းစည်းရန်လိုအပ်သည်။

တိကျသောထုတ်ကုန်များအတွက်အရည်အသွေးစံချိန်စံညွှန်းများမရှိခြင်းသည်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှရှိပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကိုကန့်သတ်သည့်အရေးကြီးသောအချက်ဖြစ်သည်။ လက်ရှိတွင်ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်စံချိန်စံညွှန်းများနှင့်စမ်းသပ်မှုအင်စတီကျုး (BSTI) သည်ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ၏အရည်အသွေးစံချိန်စံညွှန်းများရေးဆွဲရန်ကြာမြင့်စွာအချိန်ယူရပြီးအမေရိကန်အစားအစာနှင့်ဆေးဝါးစီမံခန့်ခွဲမှုစံချိန်စံညွှန်း (သို့) အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ Codex Alimentarius ကော်မရှင်ကိုအသုံးပြုရန်နှင့်ထုတ်လုပ်သူများနှင့်သဘောတူညီမှုရရန်ခက်ခဲသည် အစားအစာအဆင့်ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်စံသတ်မှတ်ချက်များအတွက် CODEX စံနှုန်း။ BSTI သည်သက်ဆိုင်ရာပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်စံချိန်စံညွှန်းများကိုအမြန်ဆုံးစုစည်းသင့်ပြီးထုတ်လုပ်သည့်ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်စံချိန်စံညွှန်း ၂၆ မျိုးကိုအဆင့်မြှင့်တင်သင့်ပြီးမြင့်မားသောထုတ်လုပ်မှုကိုသေချာစေရန်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနှင့်ပို့ကုန် ဦး တည်နိုင်ငံများ၏အခြေခံစံနှုန်းများအပေါ် အခြေခံ၍ ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်စံချိန်စံညွှန်းများရေးဆွဲသင့်သည် နိုင်ငံတကာစံချိန်စံညွှန်းများနှင့်ကိုက်ညီသောအရည်အသွေးပလပ်စတစ်။ Meng Plastics ထုတ်ကုန်များ၏အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်းကိုတိုးတက်စေရန်ထုတ်ကုန်များ။

(၃) ပလတ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းပြန်လည်အသုံးချလုပ်ငန်းကိုစီမံခန့်ခွဲမှုအားပိုမိုအားဖြည့်ရန်လိုအပ်သည်။

ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏အခြေခံအဆောက်အအုံမှာအတော်အတန်နောက်ကျနေပြီးစွန့်ပစ်ပစ္စည်း၊ စွန့်ပစ်ရေနှင့်ဓာတုပစ္စည်းများပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းစီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်မတည်ဆောက်ရသေးပါ။ အစီရင်ခံစာများအရဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှနိုင်ငံရှိနှစ်စဉ်နှစ်တိုင်းတန်ချိန် ၃၀၀၀၀၀ တန်ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများသည်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကြောင့်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကြောင့်ဂေဟစနစ်ကိုအကြီးအကျယ်ခြိမ်းခြောက်နေသည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်မှစ၍ အစိုးရသည် polyethylene အိတ်များအသုံးပြုခြင်းကိုပိတ်ပင်ခဲ့သဖြင့်စက္ကူအိတ်များ၊ အထည်အိတ်များနှင့်ဂျူးအိတ်များတိုးလာသည်။ သို့သော်ပိတ်ပင်မှု၏အကျိုးသက်ရောက်မှုမှာမထင်ရှားပေ။ ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်ခြင်းနှင့်ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းနှင့်ပလပ်စတစ်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကိုဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ဂေဟစနစ်နှင့်လူနေမှုပတ်ဝန်းကျင်အပေါ်မည်သို့လျှော့ချနိုင်ပုံဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်အစိုးရသည်စနစ်တကျကိုင်တွယ်ရမည့်ပြmustနာဖြစ်သည်။

(၄) ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းလုပ်သား၏နည်းပညာအဆင့်အတန်းကိုပိုမိုတိုးတက်ရန်လိုအပ်သည်။

မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှအစိုးရသည်၎င်း၏အလုပ်သမားများ၏ကျွမ်းကျင်မှုစွမ်းရည်ကိုမြှင့်တင်ရန်အမျိုးမျိုးသောလုပ်ဆောင်မှုများပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဥပမာအားဖြင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်ကုန်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်သူများနှင့်ပို့ကုန်လုပ်ငန်းရှင်များအသင်းကဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်အင်ဂျင်နီယာနှင့်နည်းပညာအင်စတီကျု (BIPET) ကိုစတင်ထူထောင်ခဲ့သည်။ သို့သော်ယေဘူယျအားဖြင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းလုပ်သားများ၏နည်းပညာအဆင့်မှာမြင့်မားခြင်းမရှိပေ။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှအစိုးရအနေဖြင့်သင်တန်းများထပ်မံတိုးမြှင့်သင့်ပြီးတစ်ချိန်တည်းမှာပင်တရုတ်နှင့်အိန္ဒိယကဲ့သို့သောပလတ်စတစ်ထုတ်လုပ်သည့်နိုင်ငံများနှင့်နည်းပညာဆိုင်ရာဖလှယ်မှုများနှင့်စွမ်းရည်မြှင့်တင်မှုများကိုအားဖြည့်သင့်သည်။ ။

(၅) မူဝါဒပံ့ပိုးမှုများထပ်မံတိုးမြှင့်ရန်လိုအပ်သည်။

အစိုးရ၏မူဝါဒအထောက်အပံ့အရဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၏ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းသည်အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းတွင်နောက်ကျကျန်နေသည်။ ဥပမာအားဖြင့်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှအကောက်ခွန်သည်နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်းပလတ်စတစ်ထုတ်လုပ်သူများ၏ကပ်လျက်တည်ရှိသည့်လိုင်စင်ကိုစစ်ဆေးသည်။ အထည်ချုပ်ထုတ်လုပ်သူများကိုသုံးနှစ်တစ်ကြိမ်စစ်ဆေးသည်။ ပလပ်စတစ်လုပ်ငန်း၏အခွန်စည်းကြပ်မှုသည်ပုံမှန်နှုန်းဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာစာရင်းသွင်းထားသောကုမ္ပဏီများအတွက် ၂၅% နှင့်စာရင်းမသွင်းထားသောကုမ္ပဏီများအတွက် ၃၅% ။ အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းလုပ်ငန်းအတွက်အခွန် ၁၂%၊ ပလပ်စတစ်ထုတ်ကုန်များအတွက်ပို့ကုန်ခွန်ပြန်အမ်းငွေမရှိခြင်း၊ ပလပ်စတစ်ထုတ်လုပ်မှုလုပ်ငန်းများအတွက်ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှပို့ကုန်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးရန်ပုံငွေ (EDF) အတွက်အမြင့်ဆုံးသတ်မှတ်ချက်မှာအမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁ သန်းနှင့်အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းသည်အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၂၅ သန်းဖြစ်သည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရ်ှ၏ပလတ်စတစ်စက်မှုလုပ်ငန်းများပိုမိုအားကောင်းလာစေရန်တိုးမြှင့်နိုင်ရန်အတွက်အစိုးရဌာနများဖြစ်သောဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကုန်သွယ်ရေးနှင့်စက်မှု ၀ န်ကြီးဌာန၏မူဝါဒထောက်ခံမှုသည်အထူးအရေးကြီးသည်။