1. تعریف پلاستیک:
پلاستیک ماده ای با پلیمر بالا به عنوان اصلی ترین ماده است. این ماده از رزین مصنوعی و مواد پرکننده ، نرم کننده ها ، تثبیت کننده ها ، روان کننده ها ، رنگدانه ها و سایر مواد افزودنی تشکیل شده است. این در حین ساخت و پردازش در حالت سیال است تا مدل سازی را تسهیل کند ، وقتی پردازش به پایان رسید شکل جامد دارد. جز component اصلی پلاستیک ، رزین مصنوعی است. "رزین" به پلیمر با مولکولی بالا گفته می شود که با مواد افزودنی مختلف مخلوط نشده است. این رزین حدود 40 تا 100 درصد از وزن کل پلاستیک را تشکیل می دهد. خصوصیات اساسی پلاستیک ها عمدتا توسط خواص رزین تعیین می شود ، اما مواد افزودنی نیز نقش مهمی دارند.
2. دلایل اصلاح پلاستیک:
اصطلاحاً "اصلاح پلاستیک" به روش افزودن یک یا چند ماده دیگر به رزین پلاستیک برای تغییر عملکرد اصلی ، بهبود یک یا چند جنبه و در نتیجه دستیابی به هدف گسترش دامنه کاربرد آن اطلاق می شود. از مواد پلاستیکی اصلاح شده در مجموع به عنوان "پلاستیک های اصلاح شده" یاد می شود.
اصلاح پلاستیک به تغییر خصوصیات مواد پلاستیکی در جهتی است که مردم از طریق روش های فیزیکی ، شیمیایی یا هر دو مورد انتظار دارند ، یا به طور قابل توجهی هزینه ها را کاهش می دهند ، یا ویژگی های خاصی را بهبود می بخشند ، یا پلاستیک ها را به عملکرد جدید مواد می گویند. فرآیند اصلاح می تواند در طی پلیمریزاسیون رزین مصنوعی اتفاق بیفتد ، یعنی اصلاحات شیمیایی ، مانند کوپلیمریزاسیون ، پیوند ، پیوند عرضی و غیره ، همچنین می تواند در طول پردازش رزین مصنوعی ، یعنی اصلاح فیزیکی ، مانند پر کردن و پلیمریزاسیون مشترک اختلاط ، بهبود و غیره
3. انواع روش های اصلاح پلاستیک:
1) تقویت کننده: هدف از افزایش مقاومت و استحکام مواد با افزودن پرکننده های الیافی یا پوسته ای مانند الیاف شیشه ، الیاف کربن و پودر میکا ، مانند نایلون تقویت شده با الیاف شیشه که در ابزارهای برقی استفاده می شود ، حاصل می شود.
2) سفت شدن: هدف از بهبود مقاومت و مقاومت پلاستیک با افزودن لاستیک ، الاستومر ترموپلاستیک و سایر مواد به پلاستیک مانند پلی پروپیلن سخت شده که معمولاً در اتومبیل ، لوازم خانگی و کاربردهای صنعتی استفاده می شود ، حاصل می شود.
3) مخلوط کردن: به طور یکنواخت دو یا چند ماده پلیمری ناقص کاملاً سازگار را در مخلوطی سازگار با ماکرو و میکرو فاز جدا کنید تا از نظر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ، خصوصیات نوری و خصوصیات پردازش ، نیازهای خاصی را برآورده کند. روش مورد نیاز
4) پر کردن: هدف از بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی یا کاهش هزینه ها با افزودن مواد پرکننده به پلاستیک حاصل می شود.
5) سایر تغییرات: مانند استفاده از پرکننده های رسانا برای کاهش مقاومت الکتریکی پلاستیک ؛ افزودن آنتی اکسیدان و تثبیت کننده های نور برای بهبود مقاومت در برابر آب در برابر مواد ؛ افزودن رنگدانه ها و رنگ ها برای تغییر رنگ مواد ؛ افزودن روان کننده های داخلی و خارجی برای ساخت مواد عملکرد پردازش پلاستیک نیمه بلورین بهبود یافته است. عامل هسته دار برای تغییر خصوصیات بلوری پلاستیک نیمه بلورین برای بهبود خواص مکانیکی و نوری آن استفاده می شود.