1. اصل اصطلاح "رزین"
پلاستیک ماده ای با پلیمر بالا به عنوان اصلی ترین ماده است. این ماده از رزین مصنوعی و مواد پرکننده ، نرم کننده ها ، تثبیت کننده ها ، روان کننده ها ، رنگدانه ها و سایر مواد افزودنی تشکیل شده است. این در حین ساخت و پردازش در حالت سیال است تا مدل سازی را تسهیل کند ، وقتی پردازش به پایان رسید شکل جامد دارد. جز component اصلی پلاستیک ، رزین مصنوعی است. رزین ها در اصل به نام لیپیدهای ترشحی توسط حیوانات و گیاهان مانند گل محمدی ، شللاك و غیره نامگذاری شده اند. این رزین حدود 40 تا 100 درصد از وزن کل پلاستیک را تشکیل می دهد. خصوصیات اساسی پلاستیک ها عمدتا توسط خواص رزین تعیین می شود ، اما مواد افزودنی نیز نقش مهمی دارند.
2. چرا باید پلاستیک اصلاح شود؟
اصطلاحاً "اصلاح پلاستیک" به روش افزودن یک یا چند ماده دیگر به رزین پلاستیک برای تغییر عملکرد اصلی ، بهبود یک یا چند جنبه و در نتیجه دستیابی به هدف گسترش دامنه کاربرد آن اطلاق می شود. از مواد پلاستیکی اصلاح شده در مجموع به عنوان "پلاستیک های اصلاح شده" یاد می شود.
تاکنون ، تحقیق و توسعه صنایع شیمیایی پلاستیک هزاران ماده پلیمری را سنتز کرده است که فقط بیش از 100 مورد از آنها دارای ارزش صنعتی هستند. بیش از 90٪ از مواد اولیه رزین که معمولاً برای پلاستیک استفاده می شود ، در پنج رزین عمومی (PE ، PP ، PVC ، PS ، ABS) متمرکز شده است. در حال حاضر ، ادامه سنتز تعداد زیادی از مواد پلیمری جدید بسیار دشوار است ، که نه اقتصادی است و نه واقع بینانه.
بنابراین ، مطالعه عمیق رابطه بین ترکیب پلیمر ، ساختار و عملکرد و اصلاح پلاستیک های موجود بر این اساس ، برای تولید مواد پلاستیکی جدید مناسب ، به یکی از روش های موثر در توسعه صنعت پلاستیک تبدیل شده است. صنعت پلاستیک جنسی نیز در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است.
اصلاح پلاستیک به تغییر خصوصیات مواد پلاستیکی در جهتی است که مردم از طریق روش های فیزیکی ، شیمیایی یا هر دو مورد انتظار دارند ، یا به طور قابل توجهی هزینه ها را کاهش می دهند ، یا ویژگی های خاصی را بهبود می بخشند ، یا پلاستیک ها را به عملکرد جدید مواد می گویند. فرآیند اصلاح می تواند در طی پلیمریزاسیون رزین مصنوعی اتفاق بیفتد ، یعنی اصلاح شیمیایی ، مانند کوپلیمریزاسیون ، پیوند ، پیوند عرضی و غیره ، همچنین می تواند در طول پردازش رزین مصنوعی ، یعنی اصلاح فیزیکی ، مانند پر کردن و پلیمریزاسیون مشترک اختلاط ، بهبود و غیره برای دیدن موارد بیشتر به "پلاستیک اصلاح شده" پاسخ دهید
3. روش های اصلاح پلاستیک چیست؟
1. تقریباً انواع مختلفی از روش های اصلاح پلاستیک وجود دارد:
1) تقویت کننده: هدف از افزایش مقاومت و استحکام مواد با افزودن پرکننده های الیافی یا پوسته ای مانند الیاف شیشه ، الیاف کربن و پودر میکا ، مانند نایلون تقویت شده با الیاف شیشه که در ابزارهای برقی استفاده می شود ، حاصل می شود.
2) سفت شدن: هدف از بهبود مقاومت و مقاومت در برابر پلاستیک ها با افزودن لاستیک ، الاستومرهای ترموپلاستیک و سایر مواد به پلاستیک ها مانند پلی پروپیلن سخت شده که معمولاً در اتومبیل ، لوازم خانگی و کاربردهای صنعتی استفاده می شود ، حاصل می شود.
3) مخلوط کردن: به طور یکنواخت دو یا چند ماده پلیمری ناقص کاملاً سازگار را در مخلوطی سازگار با ماکرو و میکرو فاز جدا کنید تا از نظر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ، خصوصیات نوری و خصوصیات پردازش ، نیازهای خاصی را برآورده کند. روش مورد نیاز
4) آلیاژ: مشابه ترکیب ، اما با سازگاری خوب بین اجزای سازنده ، ایجاد یک سیستم همگن آسان است و خصوصیات خاصی که با یک جز component حاصل نمی شوند ، مانند آلیاژ PC / ABS یا PPO اصلاح شده PS ، می توانند به دست آمده.
5) پر کردن: هدف از بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی یا کاهش هزینه ها با افزودن مواد پرکننده به پلاستیک حاصل می شود.
6) سایر تغییرات: مانند استفاده از پرکننده های رسانا برای کاهش مقاومت الکتریکی پلاستیک ها ؛ افزودن آنتی اکسیدان ها / تثبیت کننده های نور برای بهبود مقاومت در برابر آب در برابر مواد ؛ افزودن رنگدانه ها / رنگ ها برای تغییر رنگ مواد و افزودن روان کننده های داخلی / خارجی برای ساخت مواد عملکرد پردازش پلاستیک نیمه بلورین بهبود یافته است ، از عامل هسته برای تغییر خصوصیات بلوری استفاده می شود پلاستیک نیمه کریستالی برای بهبود خواص مکانیکی و نوری آن و غیره.
علاوه بر روشهای اصلاح فیزیکی فوق ، روشهایی نیز وجود دارد که پلاستیکها را با واکنشهای شیمیایی برای بدست آوردن خواص خاص از جمله انیدرید مالئیک ، پلی الفین پیوندی شده با مایع ، انعطاف پذیری پلی اتیلن و استفاده از پراکسیدها در صنعت نساجی استفاده می کند. رزین را تخریب کنید تا خاصیت سیالیت / تشکیل الیاف و غیره را بهبود بخشد. . چیزهای مختلف زیادی وجود دارد.
این صنعت اغلب از انواع مختلف اصلاحات مانند افزودن لاستیک و سایر عوامل سفت کننده در فرآیند اصلاح آرماتور پلاستیکی استفاده می کند تا مقاومت ضربه بیش از حد از بین نرود. یا اختلاط فیزیکی در تولید ولکانیزاتهای ترموپلاستیک (TPV) و پیوند عرضی شیمیایی و غیره ...
در واقع ، هر ماده اولیه پلاستیکی هنگام خروج از کارخانه حداقل دارای نسبت مشخصی از تثبیت کننده ها است تا از تخریب آن در هنگام نگهداری ، حمل و نقل و فرآوری جلوگیری کند. بنابراین ، "پلاستیک های اصلاح نشده" به معنای دقیق آن وجود ندارد. با این حال ، در صنعت ، از رزین اساسی تولید شده در کارخانه های شیمیایی معمولاً "پلاستیک غیر اصلاح شده" یا "رزین خالص" یاد می شود.