Badanie pięciu różnych rodzajów owoców morza wykazało, że każda próbka testowa zawierała śladowe ilości plastiku.
Naukowcy kupili ostrygi, krewetki, kalmary, kraby i sardynki z australijskiego rynku i przeanalizowali je przy użyciu nowo opracowanej metody, która umożliwia jednoczesną identyfikację i pomiar pięciu różnych rodzajów tworzyw sztucznych.
Badanie przeprowadzone przez University of Exeter i University of Queensland wykazało, że kalmary, krewetki gramowe, krewetki, ostrygi, krewetki i sardynki wynosiły odpowiednio 0,04 mg, 0,07 mg, ostryga 0,1 mg, krab 0,3 mg i 2,9 mg.
Francesca Ribeiro, główna autorka Instytutu QUEX, powiedziała: „Biorąc pod uwagę średnie spożycie, konsumenci owoców morza mogą spożywać około 0,7 mg plastiku jedząc ostrygi lub kalmary, podczas gdy sardynki mogą konsumować więcej. Do 30mg plastiku. ”Doktorant.
„Dla porównania, średnia waga każdego ziarna ryżu to 30 mg.
„Nasze odkrycia pokazują, że ilość plastiku występującego między różnymi gatunkami jest bardzo różna i że istnieją różnice między osobnikami tego samego gatunku.
„Spośród badanych rodzajów owoców morza, sardynki mają najwyższą zawartość plastiku, co jest zaskakującym wynikiem”.
Profesor Tamara Galloway, współautorka Exeter Institute for Global Systems, powiedziała: „Nie rozumiemy w pełni zagrożeń związanych ze spożywaniem tworzyw sztucznych dla zdrowia ludzkiego, ale ta nowa metoda ułatwi nam odkrycie”.
Naukowcy zakupili surowe owoce morza - pięć dzikich krabów błękitnych, dziesięć ostryg, dziesięć krewetek tygrysich hodowlanych, dziesięć dzikich kalmarów i dziesięć sardynek.
Następnie przeanalizowali pięć tworzyw sztucznych, które można zidentyfikować za pomocą nowej metody.
Wszystkie te tworzywa sztuczne są powszechnie stosowane w opakowaniach z tworzyw sztucznych i tekstyliach syntetycznych i często znajdują się w odpadkach morskich: polistyrenie, polietylenie, polichlorek winylu, polipropylenie i polimetakrylan metylu.
W nowej metodzie tkanka pokarmowa jest traktowana chemikaliami, aby rozpuścić plastik obecny w próbce. Powstały roztwór jest analizowany przy użyciu bardzo czułej techniki zwanej pirolityczną chromatografią gazową ze spektrometrią mas, która umożliwia jednoczesną identyfikację różnych rodzajów tworzyw sztucznych w próbce.
We wszystkich próbkach stwierdzono polichlorek winylu, a tworzywem o najwyższym stężeniu był polietylen.
Mikroplastiki to bardzo małe fragmenty plastiku, które zanieczyszczają większość części ziemi, w tym ocean. Zjadają je wszystkie rodzaje życia morskiego, od małych larw i planktonu po duże ssaki.
Dotychczasowe badania wykazały, że mikrodrobiny plastiku wchodzą do naszej diety nie tylko z owoców morza, ale także dostają się do organizmu człowieka z wody butelkowanej, soli morskiej, piwa i miodu oraz pyłu z pożywienia.
Nowa metoda badawcza jest krokiem w kierunku określenia, jakie śladowe ilości plastiku są uważane za szkodliwe, oraz oceny możliwego ryzyka spożycia śladowych ilości plastiku w żywności.
