1. Ο ορισμός του πλαστικού:

Το πλαστικό είναι ένα υλικό με υψηλό πολυμερές ως κύριο συστατικό. Αποτελείται από συνθετική ρητίνη και πληρωτικά, πλαστικοποιητές, σταθεροποιητές, λιπαντικά, χρωστικές ουσίες και άλλα πρόσθετα. Είναι σε ρευστή κατάσταση κατά την κατασκευή και την επεξεργασία για να διευκολύνει τη μοντελοποίηση, παρουσιάζει ένα συμπαγές σχήμα όταν ολοκληρωθεί η επεξεργασία. Το κύριο συστατικό του πλαστικού είναι η συνθετική ρητίνη. Η "ρητίνη" αναφέρεται σε ένα υψηλού μοριακού πολυμερούς που δεν έχει αναμιχθεί με διάφορα πρόσθετα. Η ρητίνη αντιπροσωπεύει περίπου 40% έως 100% του συνολικού βάρους του πλαστικού. Οι βασικές ιδιότητες των πλαστικών καθορίζονται κυρίως από τις ιδιότητες της ρητίνης, αλλά τα πρόσθετα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο.

2. Οι λόγοι για την πλαστική τροποποίηση:

Η λεγόμενη «πλαστική τροποποίηση» αναφέρεται στη μέθοδο προσθήκης μιας ή περισσοτέρων άλλων ουσιών στην πλαστική ρητίνη για να αλλάξει την αρχική της απόδοση, να βελτιώσει μία ή περισσότερες απόψεις, και έτσι να επιτύχει το σκοπό της επέκτασης του πεδίου εφαρμογής της. Τα τροποποιημένα πλαστικά υλικά αναφέρονται συλλογικά ως "τροποποιημένα πλαστικά".

Η πλαστική τροποποίηση αναφέρεται στην αλλαγή των ιδιοτήτων των πλαστικών υλικών προς την κατεύθυνση που αναμένεται από τους ανθρώπους μέσω φυσικών, χημικών ή και των δύο μεθόδων, ή στη σημαντική μείωση του κόστους, ή στη βελτίωση ορισμένων ιδιοτήτων, ή στην παροχή πλαστικών Η νέα λειτουργία του υλικού. Η διαδικασία τροποποίησης μπορεί να συμβεί κατά τον πολυμερισμό της συνθετικής ρητίνης, δηλαδή, χημική τροποποίηση, όπως συμπολυμερισμός, εμβολιασμός, σταυροσύνδεση, κ.λπ., μπορεί επίσης να διεξαχθεί κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας της συνθετικής ρητίνης, δηλαδή, φυσική τροποποίηση, όπως πλήρωση και συν-πολυμερισμός. Ανάμιξη, βελτίωση κ.λπ.

3. Τύποι μεθόδων τροποποίησης πλαστικών:

1) Ενίσχυση: Ο σκοπός της αύξησης της ακαμψίας και της αντοχής του υλικού επιτυγχάνεται με την προσθήκη ινών ή πληρωτικών νιφάδων όπως ίνες γυαλιού, ίνες άνθρακα και σκόνη μαρμαρυγίας, όπως νάιλον ενισχυμένο με ίνες γυαλιού που χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρικά εργαλεία.

2) Σκλήρυνση: Ο σκοπός της βελτίωσης της ανθεκτικότητας και της αντοχής στην κρούση του πλαστικού επιτυγχάνεται με την προσθήκη καουτσούκ, θερμοπλαστικού ελαστομερούς και άλλων ουσιών στο πλαστικό, όπως σκληρυμένο πολυπροπυλένιο που χρησιμοποιείται συνήθως σε αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές και βιομηχανικές εφαρμογές.

3) Ανάμειξη: αναμίξτε ομοιόμορφα δύο ή περισσότερα ημιτελή συμβατά πολυμερή υλικά σε ένα μακρο-συμβατό και μικρο-φάση διαχωρισμένο μείγμα για να ικανοποιήσετε ορισμένες απαιτήσεις όσον αφορά τις φυσικές και μηχανικές ιδιότητες, τις οπτικές ιδιότητες και τις ιδιότητες επεξεργασίας. Η απαιτούμενη μέθοδος.

4) Πλήρωση: Ο σκοπός της βελτίωσης των φυσικών και μηχανικών ιδιοτήτων ή της μείωσης του κόστους επιτυγχάνεται με την προσθήκη πληρωτικών στο πλαστικό.

5) Άλλες τροποποιήσεις: όπως η χρήση αγώγιμων πληρωτικών για τη μείωση της ηλεκτρικής αντίστασης του πλαστικού. την προσθήκη αντιοξειδωτικών και σταθεροποιητών φωτός για τη βελτίωση της αντοχής του υλικού στις καιρικές συνθήκες · την προσθήκη χρωστικών και χρωστικών για αλλαγή του χρώματος του υλικού. η προσθήκη εσωτερικών και εξωτερικών λιπαντικών για την κατασκευή του υλικού Η απόδοση επεξεργασίας του ημι-κρυσταλλικού πλαστικού βελτιώνεται. ο πυρηνωτικός παράγοντας χρησιμοποιείται για την αλλαγή των κρυσταλλικών χαρακτηριστικών του ημι-κρυσταλλικού πλαστικού για τη βελτίωση των μηχανικών και οπτικών ιδιοτήτων του.