ქართული Georgian
რა სახისაა პლასტიკური მოდიფიკაციის მეთოდები?
2021-03-10 22:46  Click:487

1. პლასტმასის განმარტება:

პლასტიკური არის მასალა, რომლის მთავარი კომპონენტია მაღალი პოლიმერი. იგი შედგება სინთეზური ფისისა და შემავსებლისგან, პლასტიზატორებისგან, სტაბილიზატორებისგან, საპოხი მასალებისაგან, პიგმენტებისგან და სხვა დანამატებისგან. წარმოებისა და დამუშავების პროცესში იგი თხევად მდგომარეობაშია, რათა ხელი შეუწყოს მოდელირებას, დამუშავების დასრულებისას იგი მყარ ფორმას წარმოადგენს. პლასტმასის მთავარი კომპონენტია სინთეზური ფისი. "ფისი" ნიშნავს მაღალმოლეკულურ პოლიმერს, რომელიც არ არის შერეული სხვადასხვა დანამატებთან. ფისი შეადგენს პლასტმასის მთლიანი წონის დაახლოებით 40% -დან 100% -ს. პლასტმასის ძირითადი თვისებები ძირითადად განისაზღვრება ფისოვანი თვისებებით, მაგრამ მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ დანამატებიც.

2. პლასტიკური მოდიფიკაციის მიზეზები:

ე.წ. "პლასტიკური მოდიფიკაცია" გულისხმობს პლასტიკურ ფისონში ერთი ან მეტი ნივთიერების დამატების მეთოდს, თავდაპირველი მუშაობის შესაცვლელად, ერთი ან მეტი ასპექტის გასაუმჯობესებლად და ამით მისი გამოყენების სფეროს გაფართოების მიზნის მისაღწევად. შეცვლილი პლასტმასის მასალები ერთობლივად მოიხსენიება როგორც "შეცვლილი პლასტმასი".

პლასტიკური მოდიფიკაცია გულისხმობს პლასტმასის მასალების თვისებების შეცვლას ფიზიკური, ქიმიური ან ორივე მეთოდით ხალხის მიერ მოსალოდნელი მიმართულებით, ან მნიშვნელოვნად შეამცირებს ხარჯებს, ან აუმჯობესებს გარკვეულ თვისებებს, ან აძლევს პლასტმასის მასალის ახალ ფუნქციას. მოდიფიკაციის პროცესი შეიძლება მოხდეს სინთეზური ფისოვანი პოლიმერიზაციის დროს, ანუ ქიმიური მოდიფიკაცია, როგორიცაა კოპოლიმერიზაცია, მყნობა, გადაკვეთა და ა.შ., ასევე შეიძლება განხორციელდეს სინთეზური ფისის დამუშავების დროს, ანუ ფიზიკური მოდიფიკაცია, როგორიცაა შევსება და თანა-პოლიმერიზაცია. შერევა, გაძლიერება და ა.შ.

3. პლასტიკური მოდიფიკაციის მეთოდების სახეები:

1) გამაგრება: მასალის სიმყარისა და სიმტკიცის ზრდის მიზანი მიიღწევა ბოჭკოვანი ან ფანტელების შემავსებლის დამატებით, როგორიცაა მინის ბოჭკოვანი, ნახშირბადის ბოჭკოვანი და მიკას ფხვნილი, მაგალითად, მინის ბოჭკოვანი ნეილონი, რომელიც გამოიყენება დენის ხელსაწყოებში.

2) გამკაცრება: პლასტმასის სიმკვრივისა და ზემოქმედების სიმტკიცის მიზანი მიიღწევა პლასტმასის რეზინის, თერმოპლასტიკური ელასტომერის და სხვა ნივთიერებების დამატებით, მაგალითად გამკაცრებული პოლიპროპილენისგან, რომელიც ხშირად გამოიყენება ავტომობილებში, საყოფაცხოვრებო ტექნიკასა და სამრეწველო პროგრამებში.

3) შერწყმა: ერთიანად შეურიეთ ორი ან მეტი არასრულად თავსებადი პოლიმერული მასალა მაკრო-თავსებად და მიკროფაზებად გამოყოფილ ნარევში, რათა დააკმაყოფილოს გარკვეული მოთხოვნები ფიზიკური და მექანიკური თვისებების, ოპტიკური თვისებების და დამუშავების თვისებების თვალსაზრისით. საჭირო მეთოდი.

4) შევსება: ფიზიკური და მექანიკური თვისებების გაუმჯობესების ან ხარჯების შემცირების მიზანი მიიღწევა პლასტმასის შემავსებლის დამატებით.

5) სხვა მოდიფიკაციები: მაგალითად, გამტარ შემავსებლის გამოყენება პლასტმასის ელექტრული მდგრადობის შესამცირებლად; ანტიოქსიდანტების და სინათლის სტაბილიზატორების დამატება მასალის ამინდის წინააღმდეგობის გასაუმჯობესებლად; პიგმენტებისა და საღებავების დამატება მასალის ფერის შესაცვლელად; შიდა და გარე საპოხი მასალების დამატება მასალის დასამუშავებლად გაუმჯობესებულია ნახევრადკრისტალური პლასტმასის დამუშავების მაჩვენებლები; ბირთვული აგენტი გამოიყენება ნახევრადკრისტალური პლასტმასის კრისტალური მახასიათებლების შესაცვლელად მისი მექანიკური და ოპტიკური თვისებების გასაუმჯობესებლად.
Comments
0 comments